Bagaimana mampu kutatap redup cahaya
sedang kilau bintang tak jua datang
dalam dekap harap tiada tepian
rindu itu telah terpasung dalam telaga impian
Yakinku padamu tiada kesudahan
Tiada letih kau sapa sukma tanpa paksa
Tentang sebuah asa pada titik masa
Di situlah arti kita yang sesungguhnya
Lelah langkah dalam titian
Berdarah sudah menuai lara
Namun tetap tiada surut hati menuju
Kepada rindu begitulah katamu
